Terytorium parafii:
część miasta Tarnów z ulicami: Boczna, Burtnicza, Czarnowiejska (do nru 14), Dąbrowskiej (do nru 14), Długa (od nr 20 i 23 do końca), Do Prochowni, Garbarska, Gospodarcza, Graniczna, Gromadzka, Jagiellońska, Jasna, Kaflarska, Kowalska, Lwowska (od nr 38 i 39 do końca), Leśna, Łanowa, Łyczków, Mała, Marusarz Heleny, Mostowa (nry parzyste), Mrozówka, Ochronek (nry nieparzyste), Odległa ( z wyjątkiem nr 7), Okrężna (do nr 6 i 11), Olszynowa, Orkana, Orzeszkowej, Osiedle Niepodległości, Piesza, Potok, Pracy, Rzędzinska, Skowronków, Skrzyszowska, Słoneczna (od nr 20 i 37 do końca), Spadowa, Spadzista, Szara, Środkowa, Warzywna, Wiadukt, Wolańska, Zielona.
Historia kościoła
Kościół został zbudowany w latach 1935-1939 wg projektu Konstantego Jakimowicza. Do 1939 r. wzniesiono korpus świątyni oraz wieże do wysokości ścian kościoła, tym etapem prac z ramienia kurii diecezjalnej kierował bł. ks. Roman Sitko. Budowę kościoła wznowiono w 1947 r. i trwała ona do 1952 r., podwyższono wtedy m. in. Obie wieże wg projektu Romana Łomnickiego. Konsekracja kościoła nastąpiła w 1984 r., a dokonał jej bp Jerzy Ablewicz.
Jest to świątynia zbudowana z cegły i żelazobetonu, otynkowana, trzynawowa, bazylikowa z transeptem, sześcioma płytkimi, zblokowanymi kaplicami przy nawach bocznych oraz dwiema wieżami od frontu. Pomiędzy wieżami, nad podcieniem mozaika z przedstawieniem Chrystusa Dobrego Pasterza, autorstwa Bogdany i Anatola Drwalów. Na ścianie ołtarzowej płaskorzeźba Serca Pana Jezusa i Dwunastu Apostołów wykonana w 1962 r. wg projektu Tadeusza Sadowskiego. Obrazy: 1. Ofiarowanie w świątyni, malowany przez Alojzego Rejchana w 1843 r.; 2. Zesłanie Ducha Świętego; 3. Adoracja Najświętszej Maryi Panny – oba namalowane przez Jana Bukowskiego przed 1939 r.; 4. Chrzest Polski malowany przez Czesława Lenczowskiego w 1958 r. Rzeźba Chrystusa Frasobliwego, barokowa z XVII-XVIII w., obita srebrną blachą trybowaną z II ćw. XVIII w.